الکترومغناطیس

الکترومغناطیس شاخه‌ای از فیزیک است که به مطالعهٔ پدیده‌های الکتریکی و مغناطیسی و ارتباط این دو با هم می‌پردازد. از طرفی نیروی الکترومغناطیسی یکی از چهار نیروی بنیادی طبیعت است (سه نیروی دیگر نیروی هسته‌ای قوی، نیروی هسته‌ای ضعیف و گرانش هستند). در نظریهٔ الکترومغناطیس این نیروها به وسیلهٔ میدان‌های الکترومغناطیسی توصیف می‌شوند. الکترومغناطیس توصیفگر بیشتر پدیده‌هایی‌ست (به جز گرانش) که در زندگی روزمره اتفاق می‌افتند. الکترومغناطیس همچنین نیرویی‌ست که الکترون‌ها و پروتون‌ها را در داخل اتم‌ها کنار هم نگه می‌دارد. درحقیقت عامل همهٔ نیروهای درون مولکولی، نیروی الکترومغناطیسی است.

مفاهیم نظری الکترومغناطیس منجر به ارائه نظریه نسبیت خاص توسط آلبرت اینشتین در سال ۱۹۰۵ شد. نسبیت خاص نظریه‌ای فیزیکی درباره اندازه‌گیری در چارچوب‌های مرجع لخت است که در سال ۱۹۰۵ میلادی توسط آلبرت اینشتین مطرح شد. اینشتین این اصل را با در نظرگرفتن پدیده سرعت ثابت نور گسترش داد؛ پدیده‌ای که به تازگی در آزمایش مایکلسون – مورلی مشاهده شده بود. او همچنین بیان نمود که این اصل برای تمام قوانین فیزیک – که در آن زمان شامل قوانین مکانیک و الکترومغناطیس می‌شد – صادق است

درس الکترومغناطیس، یکی از دروس مهم کارشناسی رشته مهندسی برق، فیزیک بوده که در این پست یکی از بهترین منابع برای مطالعه ی آن در ادامه به صورت رایگان قابل دانلود است.